In 201 kwam Mozzie in mijn leven. De eerste hond die ik van pup af aan zelf zou opvoeden en dat wilde ik, perfectionistisch dat ik ben, als de beste doen.
Dus inschrijven in de hondenschool dan maar. Ik ben terecht gekomen in een hondenschool die in onze omgeving goed aangeschreven stond. Twee keer per week ging ik trainen met Mozzie en ook thuis werd er dagelijks veel tijd aan besteed. Mozzie vloog door de verschillende klasse heen en haalde al snel haar brevet.
Een jaar later kwam Boomer erbij en ook daar startte ik volop de trainingen mee. Ondertussen trainde ik 2 keer per week telkens 2u op de hondenschool en ook thuis werd er volop verder getraind waardoor ook Boomer snel haar brevet haalde. Ondertussen brachten we Mozzie ook uit op wedstrijden gehoorzaamheid, maar voor mij was dit vooral om samen met mijn honden me-time te hebben.
Helaas zag je op de hondenschool & wedstrijden dat alles heel serieus moest zijn en dan vroeg ik mezelf af waar het plezier dan naartoe is. Je zag ook aan de honden (niet enkel mijn honden) dat er eigenlijk geen plezier in zat, honden deden hun oefeningen om te voorkomen dat er een correctie zou gebeuren. Deden ze het niet zoals gewenst dan volgde er een snok of brul. Nu eerlijk, ik was die gekkerd op het plein dat vrolijk een babbeltje deed met mijn hond en probeerde de fun erin te krijgen, maar hoe hard ik ook probeerde, het gebrul en getier van andere geleiders had ook invloed op mijn o-zo-gevoelige Mozzie. Boomer had daar gelukkig minder problemen mee.
En toen onze derde Old english bulldog Bungee. Zij heeft de pech gehad om een paar keer gebeten te worden toen ze pup was, met dus de nodige gevolgen. Thuis deed ze haar oefeningen perfect maar op de hondenschool klapte ze dicht. En weet je wat het gekke is? Geen enkele trainer zag dat en geen enkele trainer wist wat te doen.
Je zou denken dat je op zo’n hondenschool met professionals zit, helaas moet je daar niet van uitgaan. Het merendeel van deze trainers zijn er toevallig ingerold omdat ze enkele wedstrijden gehoorzaamheid hebben gedaan (en dan nog niet met super resultaten)
In ieder geval dankzij Bungee ben ik, na het behalen van haar brevet, verder gaan kijken en gaan zoeken naar een andere manier van trainen. Een positieve trainingsmethode waarbij de hond geen straffen en correcties krijgt, maar waarbij alles als een spel lijkt. Ik heb het geluk gehad om een trainer te vinden die me dit leerde en zag mijn honden veranderen. Ze hebben plezier in het samenwerken met mij en dat is iets wat elke hondeneigenaar toch wil?!?
Na 3 jaar traditionele hondenschool heb ik dan eindelijk de stap gezet om mij verder te scholen zodat ik ook de puppy-eigenaren beter kon begeleiden. Ik vind het namelijk belangrijk om niet enkel uit eigen ervaring raad te geven, maar ook de wetenschappelijk onderbouwde kennis te hebben. Zo heb ik 2 jaar opleiding gevolgd tot hondeninstructeur, ook stage gedaan, en ben ik nu nog verder in opleiding tot hondengedragstherapeute en dan is voor mij deze cirkel rond.
Kelly
